76

Rano piszę kolejne "kasztany"

Zabawa tam słowami sprawia mi coraz większą radość. 

Spoglądając na to zdjęcie przypominam sobie o czym myślałam pewnego ranka na początku września siedząc i patrzac przed siebie. 

A tu mija właściwie ten wrzesień. Gdzieś między zachodami słońca, rozmowami, dojrzałymi jabłkami zbieranymi wprost z pod drzewa w nie moim ogrodzie, a podróżami spędziłam ostatnie dni lata i otworzyłam się na jesień. 

Na tą słoneczną jak dziś za moimi oknami i na tą chłodną z parasolem, ciepłym swetrem i deszczem dzwoniącym raz ciszej raz głośniej o okienne szyby. 

Mam kilka pomysłów,nowych marzeń i niezbyt dokładny plan niedalekich i tych dalszych podróży. Może Kazimierz, Zakopane, Poznań, Rzym i tak ulubiona przez moją M. Norwegia. 

Marzenia i nie zawsze  do końca przemyślane plany pozwalają mi lubić wszystkie dni tygodnia i każdą porę roku. 

Sprawiając, że to zawsze w pewien sposób radosny czas oczekiwania na to co dopiero przed nami ...