22

Zasłonił lekko niebo chmurami i przyniósł swoją piękną muzykę. Uchylił lekko okna, a potem przysiadł cichutko gdzieś z boku. 

Przypomniał, że w spodniach czy w sukience... Tęsknię. 

Pozwolił, żeby czas lekko zwolnił. Zmienił ostre kolory lata w chłodne pastele i barwę dźwięków dookoła jakby też wyciszył. 

Przynosi na myśl inne słowa, przypomina o tych zapomnianych już marzeniach i daje czas na refleksje. 

Wie, że już się go nie boję, że może zostać jeszcze chwilę...

smutek

Rano jednak płaczę trochę z Anią. Tak zwyczajnie słucham i płaczę. 

Ja dziś w sukience...

Potem delikatnie maluję swoje rzęsy i wychodzę do pracy. Zabieram płytę do samochodu. Słucham. Już nie płaczę...

W pracy spieszę się żeby zdążyć do domu przed M. i W. 

W domu spieszę się żeby zdążyć zrobić dla nas obiad. Zdążam. 

Rozmawiamy, jemy, wychodzi słońce, odpoczywamy. 

Potem długo jeżdżę na rowerze. 

Wracam, już chyba bez tego smutku.